Jan Szmidt
Od 2012 Rektor Politechniki Warszawskiej.
W 1985 roku uzyskał stopień doktora nauk technicznych z wyróżnieniem za rozprawę "Właściwości elektrofizyczne warstw węglowych z azotku boru wytwarzanych metodą reaktywno-impulsowo-plazmową na podłożu krzemowym". Stopień doktora habilitowanego uzyskał w 1995 roku na podstawie monografii "Diamentopodobne warstwy węglowe wytwarzane metodami plazmowymi na potrzeby mikroelektroniki".
W latach 1985–2002 kierował zespołem dydaktycznym oraz zespołem laboratoriów "Przyrządy Półprzewodnikowe” w Zakładzie Mikroelektroniki. W 1984 roku odbył praktykę zawodową w Naukowo-Produkcyjnym Centrum Półprzewodników CEMI w Warszawie, a w 1990 roku – w Carnegie Mellon University (USA).
Jan Szmidt był inicjatorem, kierownikiem i koordynatorem projektu badawczego zamawianego "Nowe technologie na bazie węglika krzemu i ich zastosowania w elektronice wielkich częstotliwości, dużych mocy i wysokich temperatur", realizowanego w latach 2007–2010 przez 19 ośrodków naukowych z całej Polski. Zrealizował ponad 60 prac badawczych we współpracy z zespołami wielu polskich ośrodków naukowych (m.in. ITE, ITME, PWr., PŁ, PG, UMCS, AGH), a także zagranicznych (m.in. Imperial College Londyn, JRC Ispra, Uniwersytet Techniczny w Libercu, Carnegie Mellon University). W latach 2006-2008 był pełnomocnikiem Rektora PW ds. Przedsięwzięcia Centrum Fotowoltaiki, a także Centrum Zaawansowanych Materiałów i Technologii „CEZAMAT”.
Jest współautorem i autorem dwóch monografii i dziesięciu rozdziałów w książkach polsko- i anglojęzycznych, w tym: NATO ASI Series, Kluwer Academic Publishers i Elsevier oraz ponad 580 publikacji naukowych, z czego ponad 100 artykułów w takich czasopismach jak: Diamond Related Materials, Thin Solid Films, Journal of Crystal Growth, Chaos Solutions & Fractals, Solid State Electronics, Applied Physics Letters i Surface Science oraz prawie 200 referatów na międzynarodowych konferencjach naukowych.
Brał udział w realizacji kilku międzynarodowych projektów badawczych. Jest współautorem lub autorem 14 zgłoszeń patentowych oraz ponad 50 raportów z realizacji projektów badawczych. Był członkiem komitetów organizacyjnych i programowych kilkunastu konferencji naukowych. Jest promotorem 10 rozpraw doktorskich oraz opiekunem naukowym kolejnych kilku doktorantów. Za swoją działalność był nagrodzony nagrodą Wydziału IV Nauk Technicznych PAN (1997) oraz wieloma nagrodami Rektora Politechniki Warszawskiej za działalność naukową, dydaktyczną lub organizacyjną; otrzymał także nagrody na targach innowacji i wynalazków w Pittsburgu, Londynie, Budapeszcie i Damaszku. Był recenzentem ponad 26 rozpraw doktorskich i habilitacyjnych oraz szeregu wniosków awansowych w uczelniach technicznych całej Polski.
Jest autorem lub współautorem programów oraz wykładowcą takich przedmiotów jak "Podstawy Elektroniki Półprzewodników", "Elektronika Ciała Stałego", "Fizyka Ciała Stałego", "Przyrządy Półprzewodnikowe", "Technologia Struktur GaAs", i "Zaawansowane Technologie Mikroelektroniczne i Optoelektroniczne", Nanotechnologie" oraz "Nanostruktury i Nanosystemy". Prowadził także wykłady z zakresu technologii mikroelektronicznych w Politechnice Łódzkiej. Był inicjatorem i opiekunem naukowym Koła Naukowego Mikroelektroniki i Nanoelektroniki.
Od 1993 roku jest członkiem Sekcji Mikroelektroniki Komitetu Elektroniki i Telekomunikacji PAN, a od 1996 roku – członkiem tego Komitetu i jego Sekretarzem Naukowym, od 2003 roku Przewodniczącym Sekcji Technologii Elektronowej i Materiałów Elektronicznych tego Komitetu. Był członkiem kilku komisji Senatu PW, wielokrotnym pełnomocnikiem Rektora PW, prodziekanem Wydziału Elektroniki i Technik Informacyjnych w latach 2002–2005, oraz Dziekanem tego Wydziału w latach 2008-2012.
Członek 25 rad naukowych, obecnie Rady Naukowo-Przemysłowej przy Sekretarzu Stanu w Ministerstwie Obrony Narodowej (od 2014), Rady Naukowej Instytutu Lotnictwa (2015-2019).
